| |
|
|
 |
27 * An-Naml * Mravi
Ajeti
40
do
59
..od ukupno
93
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ 40
|
|
|
| Korkut: |
"A ja ću ti ga donijeti" – reče onaj koji je učio iz Knjige – "prije nego što okom trepneš". I kad Sulejman vidje da je prijesto već pored njega postavljen, uzviknu; "Ovo je blagodat Gospodara moga koji me iskušava da li ću zahvalan ili nezahvalan biti. A ko je zahvalan – u svoju je korist zahvalan, a ko je nezahvalan – pa, Gospodar moj je neovisan i plemenit.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ نَكِّرُوا لَهَا عَرْشَهَا نَنظُرْ أَتَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لَا يَهْتَدُونَ 41
|
|
|
| Korkut: |
Promijenite izgled njezina prijestolja da vidimo hoće li ga ili neće prepoznati!’
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَلَمَّا جَاءتْ قِيلَ أَهَكَذَا عَرْشُكِ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ 42
|
|
|
| Korkut: |
I kad ona dođe, bi joj rečeno; "Je li ovakav prijesto tvoj" – "Kao da je on!" – uzviknu ona. – "A nama je prije nego njoj dato znanje, i mi smo muslimani".
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَصَدَّهَا مَا كَانَت تَّعْبُدُ مِن دُونِ اللَّهِ إِنَّهَا كَانَتْ مِن قَوْمٍ كَافِرِينَ 43
|
|
|
| Korkut: |
a da nije ispravno vjerovala, nju su omeli oni kojima se ona, mimo Allah klanjala, jer je ona narodu nevjerničkom pripadala.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قِيلَ لَهَا ادْخُلِي الصَّرْحَ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَكَشَفَتْ عَن سَاقَيْهَا قَالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِيرَ قَالَتْ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ 44
|
|
|
| Korkut: |
"Uđi u dvoranu!; - bi joj rečeno. I kad ona pogleda, pomisli da je duboka voda, pa zadiže haljinu uz noge svoje. "Ova je dvoran uglačanim staklom popločana!" – reče on. – "Gospodaru moj", - uzviknu ona – "ja sam se prema sebi ogriješila i u društvu sa Sulejmanom predajem se Allahu Gospodaru svjetova!’
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِيقَانِ يَخْتَصِمُونَ 45
|
|
|
| Korkut: |
A Semudu smo poslali brata njihova Saliha da se klanjaju jedino Allahu – a oni se podijeliše u dvije skupine koje su se međusobno prepirale.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ يَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ 46
|
|
|
| Korkut: |
"O narode moj," – govorio im je on – "zašto tražite da vas stigne kazna prije nego što se pokajete/ Zašto od Allah ne tražite oprosta, da bi vam se ukazala milost?"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَ قَالَ طَائِرُكُمْ عِندَ اللَّهِ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ 47
|
|
|
| Korkut: |
"Mi smatramo rđavim predznakom tebe i one koji su s tobom!’ – rekoše oni. – "Od Allaha vam je i dobro i zlo" – reče on -, "vi ste narod koji je stavljen u iskušenje."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ 48
|
|
|
| Korkut: |
U gradu je bilo devet osoba koje su ne red nego nered činile.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ 49
|
|
|
| Korkut: |
"Zakunite se najtežom zakletvom: - rekoše – "da ćemo noću njega i porodicu njegovu ubiti, a onda njegovom najbližem krvnom srodniku reći: ’Mi nismo prisustovali pogibiji porodice njegove, mi, zaista, istinu govorimo.’"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ 50
|
|
|
| Korkut: |
I smišljali su spletke, ali Mi smo ih kazmnili onda kad se nisu nadali,
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ 51
|
|
|
| Korkut: |
pa pogledaj kakva je bila posljedica spletkarenja njihova: uništili smo sve – i njih i narod njihov,
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ 52
|
|
|
| Korkut: |
eno kuća njihovih, puste su zbog nepravde koju su činili – to je zaista pouka narodu koji zna -,
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَأَنجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ 53
|
|
|
| Korkut: |
a spasili smo one koji su vjerovali i koji su se grijeha klonili.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ 54
|
|
|
| Korkut: |
I Luta, kada reče narodu svome: "Zašto činite razvrat naočigled jedni drugih?
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ 55
|
|
|
| Korkut: |
Zar zbilja sa stršću općite sa muškarcima umjesto sa ženama? Vi ste, uistinu, bezumnici."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِّن قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ 56
|
|
|
| Korkut: |
A odgovor naroda njegova je glasio: "Istjerajte Lutovu porodicu iz grada vašeg, oni su ljudi-čistunci!’
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَأَنجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِينَ 57
|
|
|
| Korkut: |
I Mi smo spasili njega i porodicu njegovu, sve osim žene njegove. Mi smo odredili da ona ostane s onima koji će kaznu iskusiti,
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا فَسَاء مَطَرُ الْمُنذَرِينَ 58
|
|
|
| Korkut: |
i pustili smo na njih kišu, a strašne li kiše za one koji su bili opomenuti!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ 59
|
|
|
| Korkut: |
Reci: "Hvala Allahu i mir robovima Njegovim koje je On odabrao!" Šta je bolje: Allah ili oni koje Njemu ravnim smatraju,
|
|
|
|
|
|
