|
|
|
|
18 * Al-Kahf * Pećina
Ajeti
60
do
79
..od ukupno
110
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضِيَ حُقُبًا 60
|
|
Korkut: |
A kada Musa reče momku svome: "Sve ću ići dok ne stignem do mjesta gdje se sastaju dva mora, ili ću dugo, dugo ići"
18:60 |
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَيْنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَبًا 61
|
|
Korkut: |
I kad njih dvojica stigoše do mjesta na kome se ona sastaju, zaboraviše na ribu svoju, pa ona u more kliznu.
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَاهُ آتِنَا غَدَاءنَا لَقَدْ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَذَا نَصَبًا 62
|
|
Korkut: |
A kada se udaljiše, Musa reče momku svome: "Daj nam užinu našu, jer smo se od ovog našeg putovanja umorili."
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ أَرَأَيْتَ إِذْ أَوَيْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ الْحُوتَ وَمَا أَنسَانِيهُ إِلَّا الشَّيْطَانُ أَنْ أَذْكُرَهُ وَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ عَجَبًا 63
|
|
Korkut: |
"Vidi!" – reče on – "kad smo se kod one stijene svratili, ja sam zaboravio onu ribu, - sam šejtan je učinio da je zaboravim, da ti je ne spomenem -, mora da je ona skliznula u more; baš čudnovato!"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ ذَلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا 64
|
|
Korkut: |
"E, to je ono što tražimo!" – reče Musa, i njih dvojica se vratiše putem kojim su bili došli,
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا 65
|
|
Korkut: |
i nađoše jednog Našeg roba kome smo milost Našu darovali i onome što samo Mi znamo naučili.
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا 66
|
|
Korkut: |
"Mogu li da te pratim" – upita ga Musa -, "ali da me poučiš onome čemu si ti ispravno poučen?"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا 67
|
|
Korkut: |
"Ti sigurno nećeš moći sa mnom da izdržiš" – reče onaj -,
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَكَيْفَ تَصْبِرُ عَلَى مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا 68
|
|
Korkut: |
"a ikako bi izdržao ono o čemu ništa ne znaš?"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِي لَكَ أَمْرًا 69
|
|
Korkut: |
"Vidjećeš da će strpljiv biti, ako Bog da! – reče Musa – "i da ti se neću ni u čemu protiviti."
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِي فَلَا تَسْأَلْنِي عَن شَيْءٍ حَتَّى أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا 70
|
|
Korkut: |
"Ako ćeš me već pratiti" – reče onaj -. "onda me ni o čem ne pitaj dok ti ja o tome prvi ne kažem!"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا رَكِبَا فِي السَّفِينَةِ خَرَقَهَا قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا إِمْرًا 71
|
|
Korkut: |
I njih dvojica krenuše. I kad se u lađu ukrcaše, onaj je probuši. "Zar je probuši da potopiš one koji na njoj plove? Učinio si, doista, nešto vrlo krupno!’
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا 72
|
|
Korkut: |
"Ne rekoh li ja" – reče onaj – "da ti, doista, nećeš moći izdržati sa mnom?"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرْهِقْنِي مِنْ أَمْرِي عُسْرًا 73
|
|
Korkut: |
"Ne karaj me što sam zaboravio" – reče – "i ne čini mi poteškoće u ovom poslu mome!"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُّكْرًا 74
|
|
Korkut: |
I njih dvojica krenuše. I kad sretoše jednog dječaka pa ga onaj ubi, Musa reče: "Što ubi dijete bezgrešno, koje nije nikoga ubilo! Učinio si, zaista, našto vrlo ružno!"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِي صَبْرًا 75
|
|
Korkut: |
"Ne rekoh li ja tebi" – reče onaj – da ti, doista, nećeš moći izdržati sa mnom?"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ إِن سَأَلْتُكَ عَن شَيْءٍ بَعْدَهَا فَلَا تُصَاحِبْنِي قَدْ بَلَغْتَ مِن لَّدُنِّي عُذْرًا 76
|
|
Korkut: |
"Ako te i poslije ovoga za bilo šta upitam" – reče -, "onda se namoj sa mnom družiti. Eto sam ti se opravdao!"
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا أَتَيَا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا فَأَبَوْا أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَنْ يَنقَضَّ فَأَقَامَهُ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْرًا 77
|
|
Korkut: |
I njih dvojica krenuše; i kad dođoše do jednog grada, zamoliše stanovnike njegove da ih nahrane, ali oni odbiše da ih ugoste. U gradu njih dvojica naiđoše na jedan zid koji tek što se nije srušio, pa ga onaj prezida i ispravi. "Mogao si" – reče Musa – "uzeti za to nagradu."
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ هَذَا فِرَاقُ بَيْنِي وَبَيْنِكَ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِيلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا 78
|
|
Korkut: |
"Sada se rastajemo ja i ti!" – reče onaj -, "pa da ti objasnim zbog čega nisi mogao da se strpiš.
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
أَمَّا السَّفِينَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِينَ يَعْمَلُونَ فِي الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَاءهُم مَّلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْبًا 79
|
|
Korkut: |
"Što se one lađe tiče, - ona je vlasništvo siromaha koji rade na moru, i ja sam je oštetio jer je pred njima bio jedan vladar koji je svaku ispravnu lađu otimao;
|
|
|
|
|