| |
|
|
 |
12 * Yusuf * Jusuf
Ajeti
0
do
19
..od ukupno
111
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
سورة يوسف - بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
|
|
|
| Korkut: |
U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ 1
|
|
|
| Korkut: |
Elif-lam-ra. Ovo su ajeti Knjige jasne!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ 2
|
|
|
| Korkut: |
Objavljujemo je kao Kur’an na arapskom jeziku da biste razumjeli.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ 3
|
|
|
| Korkut: |
Objavljujući ti ovaj Kur’an, Mi tebi o najljepšim događajima kazujemo iako prije njega nisi doista ništa znao:
12:3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ 4
|
|
|
| Korkut: |
Kada Jusuf reče ocu svome; "O oče moj, sanjao sam jedanaest zvijezda, i Sunce i Mjesec, i u snu sam ih vidio kako mi se pokloniše",
12:4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ يَا بُنَيَّ لاَ تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ 5
|
|
|
| Korkut: |
on reče: "O sinko moj, ne kazuj svoga sna braći svojoj, da ti ne učine kakvu pakost, šejtan je doista čovjeku otvoreni neprijatelj.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَكَذَلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَى آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَيْكَ مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ 6
|
|
|
| Korkut: |
I eto tako, Gospodar tvoj će tebe odabrati, i tumačenju snova te naučiti, i milošću Svojom tebe i Jakubovu porodicu obasuti, kao što je prije tebe obasuo pretke tvoje, Ibrahima i Ishaka. - Gospodar tvoj, zaista, sva zna i mudar je."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
لَّقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِّلسَّائِلِينَ 7
|
|
|
| Korkut: |
U Jusufu i braći njegovoj nalaze se pouke za sve koji se raspituju.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
إِذْ قَالُواْ لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَى أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلاَلٍ مُّبِينٍ 8
|
|
|
| Korkut: |
Kada oni rekoše: "Jusuf i brat njegov draži su našem ocu od nas, a nas je čitava skupina. Naš otac, zaista, očito griješi.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
اقْتُلُواْ يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُواْ مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ 9
|
|
|
| Korkut: |
Ubijte Jusufa ili ga u kakav predio ostavite, - otac vaš će se vama okrenuti, i poslije toga ćete dobri ljudi biti", -
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ قَآئِلٌ مَّنْهُمْ لاَ تَقْتُلُواْ يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ 10
|
|
|
| Korkut: |
jedan od njih reče: "Ako baš hoćete nešto da učinite, onda Jusufa ne ubijte, već ga na dno nekog bunara bacite, uzeće ga kakva karavana."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالُواْ يَا أَبَانَا مَا لَكَ لاَ تَأْمَنَّا عَلَى يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ 11
|
|
|
| Korkut: |
"O oče naš," – rekoše oni – "zašto sumnjaš u naša osjećanja prema Jusufu. Mi mu zaista želimo dobro.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ 12
|
|
|
| Korkut: |
Pošalji ga sutra s nama da se zabavi i razonodi, mi ćemo ga, sigurno, čuvati."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُواْ بِهِ وَأَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ 13
|
|
|
| Korkut: |
"Biće mi doista žao ako ga odvedete, a plašim se da ga vuk ne pojede kad vi na njega ne budete pazili" – reče jakub.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالُواْ لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ 14
|
|
|
| Korkut: |
"Kako će ga vuk pojesti, a nas ovoliko!" – rekoše oni -, "mi bismo tada zaista bili izgubljeni."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
فَلَمَّا ذَهَبُواْ بِهِ وَأَجْمَعُواْ أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ وَأَوْحَيْنَآ إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَذَا وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ 15
|
|
|
| Korkut: |
I kada ga odvedoše i odlučiše da ga bace na dno bunara, Mi mu objavismo: "Ti ćeš ih o ovom postupku njihovu obavijestiti, a oni te neće prepoznati."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَجَاؤُواْ أَبَاهُمْ عِشَاء يَبْكُونَ 16
|
|
|
| Korkut: |
I uveče dođoše ocu svome plačući.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
قَالُواْ يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ 17
|
|
|
| Korkut: |
"O oče naš," – rekoše – "bili smo otišli da se trkamo, a Jusufa smo ostavili kod naših stvari, pa ga je vuk pojeo. A ti nam nećeš vjerovati, iako istinu govorimo."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَجَآؤُوا عَلَى قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ 18
|
|
|
| Korkut: |
I donesoše košulju njegovu lažnom krvlju okrvavljenu. "U vašim dušama je ponikla zla misao" – reče on – i ja se neću jadati, od Allaha ja tražim pomoć protiv ovoga što vi iznosite."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عَرَبِيًّا |
وَجَاءتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُواْ وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قَالَ يَا بُشْرَى هَذَا غُلاَمٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ 19
|
|
|
| Korkut: |
I dođe jedna karavana, te poslaše vodonošu svoga i on spusti vedro svoje. "Muštuluk!’ – viknu on – "evo jednog dječaka!" I oni su ga kao trgovačku robu sakrili, a Allah dobro zna ono što su uradili.
|
|
|
|
|
|
