Važan temelj kaznenog zakona u Kur'anu je onaj koji klasificira zlocine u dvije široke kategorije:
- one u kojima je zlocin opšti
- one gdje isti ili drugaciji zlocin u svom aktu ugrožava cjelokupnu zajednicu,društvo.
Kur'an ,pored toga što je spomenuo zlocine prve katogirije,je spomenuo i zlocine koji podpadaju u drugu kategoriju(
5:33 ,
5:34).U ovom slucaju Kur'an daje cetiri opcije sprovodenja kazne.Kazneni zakon tako može varirati od lakih do teških kazni,u ovisnosti od prirode pocinjenog zlocina,i okolnostima pod kojima je zlocin ucinjen.
Kazne spomenute u Kur'anu su:
- Taqtil:Taqtil u arapskom jeziku znaci smrt na voema bolan nacin.Jedan od nacina sprovodenja takil,a koji se sprovodio u vrijeme Poslanikova života, jeste radzam , ili kamenovanje do smrti.Druge moteode mogu ukljuciti smtrnu kaznu elektricnom stolicom itd(u zavisnosti od metodologije kaznenog zakona).
- Taslib: Taslib znaci raspece.Raspece je druga opcija koja je data u Kur'anu.Oba taqtil i taslib su dvije razlicite medote koje se mogu usvojiti kao kaznena mjera koja u ocima zakona je namjenjena onima koji nisu zaslužili (zbog pocinjenog zlocina) pomilovanje,i kojima nije dozvoljeno da u buduce žive u zajendici.
- Amputacija jedne ruke i stopala :Treca opcija je rezanje ruke ili stopala kriminalcu.Ova opcija se obavlja aukoliko sud smatra da je pocinjeni zlocin veoma svirep,tako da zlocinac -cak i ako bi ostao ostaje opomena ljudima u zajednici da ne cine slicne zlocine...a zlocincu bi bila dodjeljena kazna takva da ne može normalno da obavlja sve životne aktivnosti.
- Izgon:Cetvrta opcija koja je data sudu u razmatranje podpada pod drugu kategoriju zlocina, a sprovodi se tako što se zlocinac protjeriva iz zemlje u kojoj je pocinio zlocin.Ova opcija se koristi za one zlocince koji u ocima pravde imaju izgleda da pomilovanje ,i koji su samo zbog odredenih okolnosti(loše društvo npr) pocinili zlocin.
Ljudi nad kojima se spovode ove kazne su oni koji potpadaju pod drugu kategoriju,odnosno one koji su ucinili zlocin prema covjecnosti ,prije nego zlocin protiv pojedinca.Izgleda da su ovi zlocinci za u vremena Poslanikova života bili smaknuti po nalogu muslimana(koji su tražili pravedu), prije nego po Poslanikovom nalogu. Npr. Ti zlocinci su bili oni koji su pokrali kamile iz Bajatul al -mal-a (državne blagajne) muslimana,a ne one koje su pripadale Muhammedu s.a.v.s. Licno.
Slicne kaznene mjere su bile date i Musi,koji je takodje bio Rasul(Poslanik) (exodus 32:26-28)
Porediti Isusovo i Muhammedovo Poslanstvo dovelo bi do zastranjenja,jer Isus je poslat društvu koje je živjelo u sasvim drugacijem društveno-politickom okruženj.Božiji Poslanici ,što se mora naglasiti, nisu anarhisti,zbog toga oni ne sprovode niti jedan kazneni zakon a da nije utemeljen na legalnom autoritetu zajednice.Drugim rijecima ,Božiji Poslanici sprovode kaznene mjere jer su i sami autoriteti zajednice u kojoj žive.Nakon preseljenja iz Mekke u Medinu,Poslanik postao prvi autoritet(vladar) u Islamu.Ta pozicija je nemonovno za sobom povlacila i vežnu ulogu u sudko-pravnom sistemu države(zajednice).Isus ,sa druge strane, nikada nije bio prihvacen (za svoga života) kao legalan autoritet ,i zbog toga nikada nije ni bio u poziciji da sprovodi pravne zakone.Iz ovog osobitog razloga ,samo pred-hidzretki period,(kada Muhammed s.a.v.s. Nije prestavljao vrhovni autoritet zajednice) se može usporediti za životom i ucenjem Božijeg Poslanika Ise (Isusa) s.a.v.s.Naime,najbolje poredene izmedju razlicitih poslanika jeste ono izmedu Mohammeda s.a.v.s. I Muse(Mojsija) s.a.v.s.Mojsije s.a.v.s. Je ,kao i Muhammed s.a.v.s. Je bio voda i autoritet naroda u kojem je ,kao i Muhammed s.a.v.s., sprovodio i donosio raznorazne kaznene zakone-koji su ukljucivali i smrtnu kaznu...kao što to govori spomenuti citat izz exodusa.